Bereiken we de onbereikten?
Er komt steeds meer aandacht voor onbereikte volken of zoals sommigen het noemen, de minst bereikte volken. Dat is een mooie ontwikkeling die wel een aantal uitdagingen kent. Immers deze onbereikte volken zijn niet voor niets nog steeds onbereikt. Ze zijn soms moeilijk toegangelijk, vrije evangelisatie is niet mogelijk of ze bevinden zich in politiek onrustige gebieden. Dat doet christenen nog al eens aarzelen om het leven op te geven in een comfortabele en luxe omgeving.
Stappen vooruit
Een aantal opmerkingen kunnen helpen om deze lastige stap vanuit andere perspectieven te bekijken.
- Samenwerking met lokale christenen moet prioriteit zijn. Ook als volgens de definitie een gebied nog onbereikt is, zou een beginnend werk onder een volk moeten aansluiten bij chirstenen binnen de eigen cultuur. Dat maakt het in de toekomst ook minder moeilijk om werk over te dragen.
- Zending is al een lange tijd niet meer van ‘The West to the Rest’. Kijk eens naar de verschuiving van het centrum van het christemdom via deze link. Partnerschappen met andere organisaties en denominaties zullen vaker gezocht moeten worden over grenzen heen. Dat gebeurt nu al, maar het kan nog meer toenemen. Missionair werk zal in toenemende mate multicultireel zijn en geleid worden vanuit niet-westerse landen en kerken (zie ook Handelingen 13:1-3).
- Financiële ondersteuning van missionair werkers moet minder gaan naar projecten in bereikte gebieden en meer naar werkers die willen werken in onbereikte delen van de wereld. Ook als resultaat uitblijft, zal volharding en dus ondersteuning nodig zijn. Bekijk eens deze video over de verdeling van de huidige missionaire ondersteuning. Dus: als de lokale kerk in staat is om te evangeliseren, zullen werkers van buiten niet nodig zijn. Het zal zelfs het functioneren van de lokale kerk ondermijnen als dat wel gebeurt. Wanneer christenen roeping ervaren om naar een land te gaan waar een aanzienlijk deel van de bevolking christen is, zal vaker vanuit de uitzendende gemeente vaker een ‘nee’ moeten klinken.
- Om op dat laatste aan te sluiten, moet er een verschuiven van missionaire prioroteiten over de hele breedte van het missionaire spectrum plaatsvinden. Dat moet ook langzaam gaan doorsijpelen naar werkers die roeping ervaren om ‘uit te gaan’. Dat zal de drempel hoger maken, maar meer mensen zullen dan van Jezus horen. En daar is het om begonnen.
Lokale gemeente binnen bereik?
Deze punten spelen zich al snel af op het mondiale vlak. Wat doet en kan een lokale gemeente daarmee? Ten eerste onder woorden brengen wat zending nu eigelijk is. Is alles wat binnen de kaders van het Koninkrijk van God worden gedaan zending? Dat lijkt mij niet het geval. Daarom zijn duidelijke criteria nodig. Ten tweede kan elke gemeente dit lokaal invullen door een missionaire missie en visie te definieren. Vanuit dit startpunt kan een gemeente een strategisch plan maken met de onbereikte volken op het vizier.
Nog geen commentaren